همانطور که قبلاً اعلام شد، ناسا قصد دارد فضاپیمای بدون سرنشین اوریون را در سال ۲۰۲۲ در مدار ماه قرار دهد و به دنبال آن فرود خدمه ماه، ساخت زیستگاه های ماه و زیرساخت های پشتیبانی و در نهایت آماده شدن برای بازدید از مریخ. یکی از فناوری‌های کلیدی که این طرح بلند پروازانه را ممکن می‌سازد، استفاده از تولید افزودنی است.
« هرچه بتوانید آن را مقرون به صرفه‌تر کنید، شانس بیشتری برای اطمینان از تکمیل آن خواهید داشت و Metal AM نقش کلیدی در دستیابی به این اهداف ایفا می کند.
جیمز هورتون، مهندس هوافضا و معمار ماموریت در Aerojet Rocketdyne
Aerojet Rocketdyne، لس آنجلس، کالیفرنیا، از تولید افزودنی فلزی به عنوان جایگزینی مقرون به صرفه برای تولید سنتی استفاده خواهد کرد تا اطمینان حاصل شود که سازمان برای پول بیشتری را صرفه جویی کند.
برای بیش از دو دهه، Aerojet Rocketdyne زمان و منابع گسترده‌ای را برای استفاده از تولید افزودنی سرمایه‌گذاری کرده است و بیشتر انرژی خود را بر روی فناوری لیزر پرتو پودری فیوژن (PBF-LB) متمرکز کرده است. با این تجربه، این شرکت قطعات مورد استفاده نهایی را برای پروژه‌های مختلف، از جمله موتورهای RS-25 که مأموریت آرتمیس ناسا را به فضا منتقل می‌کنند، طراحی و یکپارچه کرده است.
ساخت افزودنی فلزی، که در ارتباط با طراحی و نرم‌افزارهای شبیه‌سازی پیشرفته استفاده می‌شود، به مهندسان هوافضا «مجموعه کاملی از راه‌حل‌ها را می‌دهد که برای پیشینیان خود کاملاً در دسترس نبودند و توانایی بی‌نظیری را برای نوآوری بدون مصالحه ارائه می‌دهند».
هورتون
نتیجه نهایی اینکه یک رانشگر RCS با ۵/۱ جرم، نصف اندازه و ۳/۱ هزینه یک نسخه معمولی تولید شده است. و از آنجایی که شامل اجزای بسیار کمتری است، مونتاژ آن نیز آسان تر است و احتمال خرابی در حین کار کمتر است.
«ما نشان داده‌ایم که با بهره‌گیری از تولید افزودنی و فناوری نرم‌افزار پیشرفته، می‌توانیم مقرون به صرفه بودن، کاهش زمان تحویل و بهبود عملکرد سیستم را نسبت به روشی که در گذشته قطعات می‌سازیم، بهبود بخشیم.
هورتون
